RUFAİ TARİKATI

Rüfailik ya da Rifâiyye (Osmanlıca: رفاعية ‎), 

 Tasavvufi inanışa göre kurucusu ve Piri Ahmed Er Rüfâi olan Muhammedî bir tarikattır.

İlk Sufi tarikatlardan biri olan Rüfâiyye’nin kurucusu, asıl ismi Ahmed bin Ali el-Mekki bin Yahya olan, Ahmed er-Rüfâi’dir. Aktab-ı Erbaa'dan (Dört Kutup) biri sayılan Ahmed er-Rüfâi’nin tarikat silsilesi Hz Ali’ye dayanır

HAYATI

Ahmed er-Rifâi (1118 - 1182), 12. yüzyılda yaşamış din bilgini ve Rufâilik tarikatının kurucusu.1118'de Irak'ta Bağdat ile Basra arasında yer alan Ümmü Abide köyünde dünyaya gelmiştir. Yedi yaşında iken babası vefat edince tahsil ve terbiyesini dayısı ve mürşidi Şeyh Mansur Batahi üstlenmiştir. Şeriat ve Tarîkat ilimlerini tahsilden sonra icazet alan Seyyid Ahmet er-Rufai, babası Seyid Ali'nin Hasen köyündeki dergahında irşâda başlamıştır. Dayısı ve mürşidi Mansur Bahati'nin vefat etmesi ile Ümmü Abidedeki dergahta posta oturmuştur. Kendi ismiyle anılan Rufailik(Rifâ’îyye) Tarîkatını kurmuştur

      TARİKATIN ESASLARI

1. İstememek
2. Geri çevirmemek
3. Mal yığmamak

Seyyid Ahmed er Rüfâi, “Benim yolum, içinde bidat bulunmayan din, tembellik bulunmayan amel, fesat bulunmayan niyet, yalan bulunmayan doğruluk, riya bulunmayan hal, iddia ve makam isteği düşüncesi bulunmayan makam ve Allah’a tamamen tevekkül etmekten ibarettir.” demiştir

Rifa’îyye Zikiri. Mürşidin müride verdiği ilk zikir, “Lailahe illallah” zikridir. Sonraları Rahman, Rahim, Vehhab, Kuddüs, Hakk, Halim, Hannan, Hayy, Hafız, Hamid isimleri verilir. Ahlakı güzelleştirmek gayesiyle biri hilafet, diğeri de muharremiyye olmak üzere 2 çeşit halvete girilir. Bu Halvette Mürid Oruç tutar. Rüfâiler siyah sarık sararlar.

( Rufai Zikir Meclisinden Bir Resim )

DERVİŞLİĞE KABUL

Rifâiyye Tarikatında Dervisliğe Kabul Usulünü, Bu Tarikatın Türkiye'deki Çağdas En Büyük Seyhi Olan Ken'an Rifâî Söyle Açıklamıştır: "Mürsit, istekliye; Allah'a dönüş ve tövbenin bir belirtisi olarak abdest alıp iki rekât namaz kılmasını söyler. Bunun ardından, mürşit kıbleye yönelerek iki dizi üstüne oturur. Mürit de, dizleri mürşidin dizlerine değecek biçimde aynı sekilde çökerek oturur. Mürsit, üç Fatiha ve Kur'an'ın beyatle ilgili ayetini (Feth, 10) okurken müridin elinden tutar ve Peygamberden bey'atlesme ile ilgili olarak nakledilen hadisi hatırlatır ve sonunda müride: "Siz de bu sartlar muvacehesinde bana bey'at ediyor musunuz?" diye sorar ve "evet" cevabını alınca Kur'an'ın, ahdi bozmamaya ilişkin ayetlerini okur. Bunlardan sonra mürşit, isteklinin elini tutmaya devam ederek üç kez "istiğfar" ederler. Bunun ardından islam'daki iman ve ibadet esaslarına sadakat tekrarlanır. Düşkünlere, yoksullara, çaresizlere yardım edileceğine, Ahmed Rifâî'den gayrı mürşit tanınmayacağına söz verilir ve bütün bunlara Allah ve Peygamber şahit tutulur.

Tarikatta Şiş Batırma, Kılıçla Kesme Adeti

Seyyid Ahmed er Rüfâi, Muhammed Peygamberin elini öpünce, Müridleri de bu nimetten istifade etmek istemişler, ancak bu durum gerçekleşmeyince üzülmüşler ve ellerine geçirdikleri tahta parçası, bıçak ve demirle vücutlarına vurmaya başlamışlar. Bir kısmı da ateşle vücudunu dağlamaya çalışmış. Şeyh çadıra girince bu durumu görünce hayret etmiş. Bunun üzerine şöyle dua etmiş, “ Ya Rab, Tarikatıma Girenlere, Bu Sırrı Bahşeyle!”. Bu durum tarikat mensublarında baki kalmıştır. Buna “Bürhan” denilir.

ESERLERİ

• El-Hikemü'r Rufaiyye
• En-Nizamü'l-Has li-Ehli'l-İhtisas
• Hadis-i Erbain Şerhi
• El-Burhanü'l-Müeyyed
• El-Mecalisü's-Seniyye
• El-Eş'ar
• El-Ahzab ve'l-Evrad
• Mecalis-i Ahmediyye
• Kitabü'l Hikem
• Ahzabu'r Rufaiyye
• Es-Sıratu'l-Müstakim
• Er-Rivaye
• Et-Tarik İlallah
• El-Akaidü'r-Rufaiyye
• Şerhü Tenbih
• Tefsirü Sureti'l Kadir
• Rahiku'l Kevser
• Bahçe fi'l Fıkh